Het gokken wende snel. Gelukkig kenden we elkaar al heel lang en was mijn pa iemand die vaak over dezelfde dingen praatte. En dus kon er gemakkelijk ingevuld worden. Pa: “Ik heb nog een heel verhaal gelezen over de zijmel. In dat blad.”Ik: “Dat blad? De Maarten? De National Geographic?Pa: “Ja, die geomef.”Ik: “Ah, je bent weer moeilijke artikelen aan […]

Het zou goed zijn om natuurdocumentaires van een bijsluiter te voorzien. ‘Let op, beeld en geluid kunnen neerslachtigheid oproepen. Diepdroeve muziek en sonore basstem zullen meedelen dat alles weldra naar de kloten gaat. Het is zeer wel mogelijk dat uw humeur en de zin om er nog een werkweek tegenaan te gaan, hieronder te lijden krijgen.’ Aangezien mijn pa inmiddels […]

Zo’n dertig jaar geleden was het ware zelfkastijding om een natuurvoedingszaak binnen te wandelen. Muziek werd er uit principe niet gedraaid en de overheersende kleur was grijs. De inhoud van de schappen vervolmaakte de diep-calvinistische omgeving waar het joie de vivre was teruggedrongen tot het noodzakelijke vullen der maag. Op een of andere manier voelde ik mij er thuis, terwijl […]

Ik kon mezelf wel voor de kop slaan. Nu was ik wéér in een luchtballon gestapt, terwijl ik verdorie wist dat ik ballonvrees had. Verdringing, dat zou het wel weer zijn. Niks vermoedend en hard lachend in de mand stappen en dan ineens die snerpende beklemming in hoofd en keel voelen. Een stukje duizeligheid completeerde het ijzeren hekwerk dat in […]

Voor wie gevoelens van vervreemding niet vreemd zijn, is werken in een oostblokachtige setting en achter een groot Heras-hekwerk niet de eenvoudigste bezigheid. Gekomen vanuit een altijd veel te druk bezochte trein, met teveel uitdampende reizigers, probeerde ik het binnenkom-moment op kantoor dan ook altijd wat uit te stellen. Daarvoor liep ik het laatste stuk in plaats van de bus […]

Als je collega op maandag de website ‘ishetalweekend.nl’ opzet en jij daar ook wel om moet lachen, is de glijdende schaal al een heel eind onderweg. Je kunt dan óf opmerkzaam zijn, je tas pakken en toedeledokie roepen, óf stoïcijns doorgaan om te kijken waar het schip strandt. Werken bij het nationale gezondheidsinstituut in het midden des lands was een […]

Al binnen enkele maanden na het starten van mijn nieuwe leven als treinforens, in 2015, borrelde de afkeer voor de geelblauwe slinger serieus op. Bovendien begon ik te snappen waarom er altijd zoveel files stonden. Tegen mijn groene gevoel in, moest ik de rakkers in de auto zelfs gelijk geven. Terwijl ik mij met een paar honderd anderen westwaarts liet […]

Wegens corona is de meditatieoefening in het gemeentehuis afgelast. En we hadden nog wel zo’n zin om de beuk erin te gooien. Het plan was om middenin de lokale politieke macht de kloof tussen inwoners en ambtenaren te slechten. Door een half uur stilte van onze groep. Mooi idee, maar in de batterij aan dingen-die-niet-doorgaan, ging ook dit vredesprojectje de […]

Het zoeken van een baan is een vak apart. Wat wíl je eigenlijk en waarom? De tijdgeest was ernaar om het steeds over je passie te hebben. Je ultieme Traumwunsch om juist bij die ene instelling die ene baan te vervullen vanwege je hartstochtelijke wens om exact datgene te doen waar men nu precies naar op zoek was. Ambitie en […]